သဇင္ဦးသို႔လြမ္းခ်င္းတပုဒ္

                                  

ေဆာင္းရက္ကုန္ဆံုး

ႏွင္းေပ်ာက္ေႏြဝင္

သဇင္နံ႔ေပ်ာက္

ေႏြလည္းေျခာက္ၿပီ။

ေႏြဦးေလရူး

ရြက္ေဟာင္းညွာေၾကြ

ထီးက်န္ပင္အို

မ်က္ရည္စိုႏွင္႔

ဆန္းသစ္တဖန္

ရြက္ေညွာက္ျပန္ေသာ္

ငုဝါပိေတာက္

တူၿပိဳင္ပြင္႔ၿပီး

ေႏြသရုပ္ကိုဖန္ဆင္းသည္။

ေအာ္..မိႆရာသီ

လွပန္းခ်ီမွာ

ပန္းေပါင္းစံုဖူး

လွပံုထူးလည္း

မေပ်ာ္နိုင္ဘူး

သဇင္ဦးကိုေမွ်ာ္တမ္းလြမ္းသည္

ေဆာင္းလရာသီ

ေရာက္ေစခ်င္သည္

ရင္မွာႏြမ္းလွ်ေနပါသည္။

                                 ပုဏၰားကၽြန္းဇူးေဝ 2.1.05

Posted in: ကဗ်ာ