Sunday, December 19, 2010

ပန္းေကာက္သူ

                                       
                                 
                                      
                                       လူသူတိုက္ဆိတ္ ၊ ေျခသံတိတ္သည္႔
                                        ညအေမွာင္ေအာက္ ငါတစ္ေယာက္ေတာ့
                                        ပန္းေကာက္ထြက္ခဲ့သည္..။
                                                      ၀ိုးတ၀ါးလရိပ္ ေဖ်ာ့လိုက္ပါဘိ
                                                       ေျဖာက္ေျဖာက္ ေျခသံပန္းေၾကြသံလား
                                                       သံပ်ံ ရနံေမႊၾကိဳင္ပါရဲ႕ ၊ ပန္းခေရ ရယ္….
                                                       အေႏွာင္ အဖြဲသံေယာဇဥ္ႏြယ္နဲ႔
                                                      ငါဟာ..ပန္းကံုးခဲ့တယ္…..
                                                       ခေရအလွ ၊ ခေရရနံမွာ ငါ
                                                       အိပ္ေမာက်ခဲ့တယ္..။




                                                    ဟိုက္....
                                                          ႐ုတ္တရတ္ လွန္႔ႏိွဳးလိုက္သူ
                                                         ဘယ္သူပါလည္း ၊ စိတ္အထင္လား
                                                         အရိတ္လား ၊ ၀ိညဥ္လား…
                                                       နင္ဟာပန္း သခင္မဟုတ္ဘူးတဲ့

ဒီလို႔ဆို…ငါဟာ…..
မပန္ထိုက္တဲ့ ပန္းေကာက္သူလား…
ေပးဆက္ဖို႔အတြက္ ပန္းကံုးခဲ့သလား
ေအာ္..ကိုယ္ခ်စ္တဲ့ ခေရ..ရယ္…
နမ္းဖို႔မဆံု ပန္ဖို႔မထိုက္တဲ့
ပန္းေကာက္သူအဖို႔ အလြမ္းၾကိဳးညွိဳ႐ံုနဲ႔သာ
ေက်ညတ္ႏွိုတ္သိမ့္ရေတာ့မွာလားဟင္….

                                                   ကို R.J
          

0 ထင္ျမင္ခ်က္ေပးရန္:

Twitter Delicious Facebook Digg Stumbleupon Favorites More